trouw, 02-01-10
echt heel mooi
De liedjes zijn stuk voor stuk juweeltjes.... grappig, schurend en ontroerend ...
Wie denkt in een poel van ellende terecht te zijn gekomen heeft het goed mis.
Marée en Hoogeboom zingen liedjes als helende pleisters.
Het gebeurt niet zo vaak dat in de kleinkunst goede liedjesschrijvers opstaan. Dit duo, eigenlijk een trio, gaat een grote toekomst tegemoet.
de telegraaf, 11-12-09
... misschien wel dé verrassing van dit cabaretseizoen ...
"Mag ik je pleister zien?' is de grappige naam van het liedjesprogramma van Johan Hoogeboom, Bas Marée en Ludo van der Winkel. Het trio is misschien wel dé verrassing van dit cabaretseizoen. Er is chemie tussen de mannen, het spelplezier spat van het toneel en met de liedteksten zit het geramd.Hoogeboom en Marée vullen elkaar goed aan. De derde man, contrabasspeler Ludo van der Winkel, is meer dan alleen maar muzikant. Met zijn sterke mimiek bepaalt hij vaak de verhoudingen in het krachtenveld tussen het trio. Soms fungeert hij als schietschijf, dan weer is hij de gevierde man. De liedjes zijn zeer gevarieerd, van het melige 'Vrouwendag' tot het zeer gevoelige 'Jan-Willem' over een overleden vriend.
"Je kunt overal een liedje van maken," zegt Bas Marée. Hopelijk blijven ze dat nog heel lang doen.
de Volkskrant, 11-12-09
De pleister blijkt symbool te staan voor het kleine leed waarmee we allemaal kampen. Marée met gitaar en Hoogeboom vanachter de vleugel brengen klassieke kleinkunstnummers: taalkundig goed doordacht, met een vrolijke moraal en vaak een kwinkslag. Bassist Ludo van der Winkel heeft zo'n belangrijke rol dat eerder sprake is van een trio.het Parool, 10-12-09
Johan Hoogeboom waarschuwt vooraf maar vast: de liedjes v——r de pauze zijn zwaar en gaan over gapende wonden, na de pauze wordt het luchtiger en komen de schrammetjes aan bod. De titel Wil je mijn pleister zien? dekt de lading dan ook goed.Het programma gaat over pijn, bedekt door grote en kleine pleisters, gevat in vaak fraaie liederen die afwisselend grappig en droevig zijn. In het schitterende Jan-Willem bezingt Hoogeboom, even opgestaan van de piano, het ego•sme van een man die zijn plannen in het water ziet vallen door een begrafenis: 'Krijg ik een sms-je. Jan-Willem overleden. Verdomme. De dood houdt nooit eens rekening met mij.'
De teksten zijn sterk en het muzikale samenspel tussen Hoogeboom, Bas MarŽe en contrabassist Ludo van der Winkel is prima.
Rake liedjes!
8 oktober 2009 - Studente Ellenover het Broodje Cultuur van maandag 5 oktober 2009
Johan Hoogenboom en Bas Marée, Wil je mijn pleister zien?
Verfijnde humor en gezichten die spreken als boekdelen. Rake liedjes, met een goed thema. Die op humoristische wijze werd ingevuld. Een goede afwisseling tussen korte en lange liedjes. Af en toe gingen de teksten net iets te verÉ Het samenspel tussen de heren was uitstekend. Het wordt de heren vergeven dat ze af en toe even de weg leken kwijt te zijnÉ tja, zo'n korte voorstelling geef je ook niet elke dag héÉ en dat enkele korte liedjes minder verfijnd waren, en minder aansloegen.
Het meest bijzondere en onverwachte was toch wel de derde man op het podium, Ludo van der Winkel op de bas. Niet aangekondigd, maar hij heeft wel een bijzondere indruk achtergelaten. Zijn meedeinende bewegingen en sprekende gezichtsplooien gaven het geheel net dat beetje extra. Hoewel Johan ook een poging trachtte, was de inbreng van Ludo toch net een stukje pakkender en soepeler. Anders zou de middag mogelijk minder humoristisch zijn verlopen.
Uit betrouwbare bronnen van een kenner heb ik overigens gehoord dat deze voorstelling zelfs beter was dan hun vorige voorstelling '3/4 Bas!', welke ook al als goed werd bestempeld. Dat belooft nog wat voor de toekomst.